Opera
Zajmuje centralne miejsce place de l'Opera i jest bezpośrednio związana z nowym Luwrem i reprezentacyjną avenue l'Opera (696 m — przebita w latach 1854-78), której wystawne fasady projektowali Charles Rohault de Flery i Henri Blondel. Monumentalny gmach „Opery" zajmującej powierzchnię 11 tys. m2 i mogący pomieścić 2150 widzów wzniósł Charles Garnier w latach 1861-74.
Cesarzowa Eugenia, podobno gdy zobaczyła budowlę wykrzyknęła: To nie ma stylu, to nie jest ani greckie, ani rzymskie. Garnier miał odpowiedzieć: C'est du Napoleon III.
Geniusz architekta (...) przejawił się w tym, że zrozumiał on lepiej niż jego poprzednicy, iż w tego typu teatrze publiczność chce nie tylko oglądać, ale chce też być oglądana. Wielkie foyer na całą długość fasady, monumentalne schody i szerokie korytarze stanowią wspaniałe tło zebrań towarzystwa, dla którego muzyka i taniec są tylko pretekstem, a także tło oficjalnych przyjęć.
J. P. Couchoud
Przy dekoracji wnętrza „Opery" sięgnięto po motywy niemal ze wszystkich epok. Zastosowano całą paletę różnorodnych materiałów, jak: marmur, porfir, brąz oraz pozłacane stiuki. Sala widowiskowa w stylu włoskim posiada wiele lóż. W roku 1961 wzbogacona została o wspaniały plafon wykonany przez Marca Chagalla.
