Paryż

Budowana od roku 1983. Jej otwarcie miało towarzyszyć wystawie EXPO '89, którą odwołano z przyczyn finansowych. Konkurs na budowę opery rozpisano w początku lat osiemdziesiątych i wzięło w nim udział 750 architektów. Zwycięzcą został 37 letni architekt kanadyjski pochodzenia urugwajskiego — Carlos Ott. Jego projekt w niczym nie narusza historycznego kształtu placu Bastylii, mającego formę nieregularnej gwiazdy. Carlos Ott nie pragnął z opery uczynić centralnego punktu placu, dążył do wpisania jej w historyczne otoczenie. Złośliwi twierdzą, że nowa opera nawiązuje do estetyki „stalinowskiej". Jedynie ornamenty budynku nawiązują swym kształtem do centralnej budowli placu — kolumny.

Gmach obejmuje salę główną na 2700 miejsc, salę przeznaczoną do wykonywania utworów eksperymentalnych (1500 miejsc) o zmiennym układzie przestrzennym. Zaprojektowano szereg nowoczesnych urządzeń technologicznych, wśród których należy wymienić mechanizm podnoszący gigantyczne fragmenty dekoracji na wysokość 12 metrów. Umożliwia to błyskawiczną zmianę dekoracji.

Wykorzystując rozmieszczone wzdłuż bulwarów stacje metra warto wybrać się do pobliskiego okręgu „La Villette", by zwiedzić jedną z najnowszych atrakcji Paryża.