Paryż

Jest to jedna z najbardziej znanych bibliotek miasta. Jej zasoby pochodzą z XVII w., chociaż historia samego zgromadzenia św. Genowefy, przy którym ją założono sięga VI stulecia. Jej twórcą był reorganizator opactwa kardynał de la Rochefoucauld. W 1710 roku została znacznie powiększona przez arcybiskupa Reims. W 1790 stała się własnością państwową i otrzymała nazwę Bibliotheque du Pantheon. W 1815 przywrócono jej starą nazwę. 

Obecną siedzibę biblioteki wzniósł w latach 1843-50 jeden z prekursorów nowoczesnej architektury H. Labroust. Jest to długi gmach o surowej fasadzie nawiązującej stylistycznie do włoskiego renesansu. Racjonalnie rozplanowane funkcjonalne wnętrze uzyskano dzięki nowatorskiemu zastosowaniu żelaznych konstrukcji (wielka czytelnia na 650 miejsc). Gmach był wielokrotnie rozbudowywany (1933, 1954, 1961). W 1930 roku biblioteka została włączona do Biblioteki Uniwersytetu Paryskiego, nie straciła jednak charakteru instytucji publicznej. Jej zbiory liczą ponad 1,5 miliona vol.